ایمپلنت دندان جایگزین ریشه های دندان می شود. ایمپلنت ها یک پایه قوی برای دندان دائمی (ثابت) یا قابل جابجایی ایجاد می کنند که با دندان های طبیعی شما سازگاری دارند.
ایمپلنت دندان از جنس تیتانیوم خالص است که با بدن انسان سازگاری دارد. شکل آن به صورت میله باریکی است که درون استخوان فک قرار داده می شود. گفته می شود که امروزه ایمپلنت دندان بهترین جایگزین برای دندانهای از دست رفته است. نکته قابل توجه در مورد آن این است که اگر پس از قرار گرفتن در فک به طور صحیح از آن نگهداری شود، ماندگاری بسیار بالایی خواهد داشت.
همانطوری که گفتیم ایمپلنت دندان به جای دندان های از دست رفته قرار می گیرد. این جایگزین دندان های از دست رفته از سه بخش تشکیل شده اند:
تاج: قسمتی که مانند دندان است و معمولا از مواد سرامیکی ساخته شده است ، تاج ایمپلنت به گونه ای طراحی شده است که مانند دندان طبیعی می باشد.
اتصال دهنده یا اباتمنت: گاهی اوقات به عنوان "abutment" شناخته می شود ، اتصال دهنده برای اطمینان از قرار گرفتن قسمت تاج روی پایه ایمپلنت خود استفاده می شود ، و اغلب به شکل شش ضلعی یا هشت ضلعی است.
پایه ایمپلنت: یک پیچ تیتانیومی است که با استخوان طبیعی ترکیب می شود تا یک پایه ایمن و پایدار فراهم کند. پایه ی ایمپلنت مانند دندان طبیعی عمل می کند.
علیرغم پیشرفت در زمینه مراقبت از دندان، میلیون ها ایرانی از دندان درد رنج می برند، که عمدتا به علت پوسیدگی دندان، بیماری پریودنتال یا آسیب است. برای سال ها، تنها گزینه های درمان در دسترس افرادی که دندان هایشان را از دست داده بودند، استفاده از پل ها و پروتزهای دندان بود. اما امروزه، ایمپلنت دندان در دسترس هستند. در ادامه بهتر است بدانید انواع ایمپلنت دندان کدامند؟ و از آن چه استفاده هایی می شود؟در طول تاریخ دو نوع مختلف وجود داشته است:
اندوستیال (endosteal)
ساب‌پریوستیال (subperiosteal)
ایمپلنت اندوستیال به ایمپلنتی گفته می شود که درون استخوان قرار می گیرد، اما ساب‌پریوستیال ایمپلنتی است که روی استخوان آرواره و زیر بافت لثه قرار داده می شود. امروزه دیگر از ایمپلنت های ساب‌پریوستیال استفاده نمی شود زیرا در مقایسه با ایمپلنت های اندوستیال در بلند مدت نتایج ضعیف تری داشته اند و استحکام کمتری دارند.
انواع ایمپلنت دندان بر اساس شکل
ایمپلنتهای دندان بر اساس شکل، موقعیت یا روش مورد استفاده برای جایگذاری (یک مرحله ای یا دو مرحله ای) دسته بندی میشوند.
ایمپلنتهای ساب پریواستیل
ایمپلنتهای ساب پریواستیل (Subperiosteal Implants) معمولا برای عملهای یک مرحله ای استفاده میشوند. این ایمپلنت داخل بافت لثه در روی استخوان فک قرار داده میشود. پُست از لثه بیرون میزند تا ترمیم (تاج یا اباتمنت) را نگه دارد. مزیت اصلی این نوع ایمپلنت این است که میتواند دندان مصنوعی را برای افرادی که ارتفاع استخوانی کافی ندارند، محکم نگه دارد.
ایمپلنتهای اندواستیل
این ایمپلنتهای دندانی برای عملهای دو مرحله ای، متداول هستند. این ایمپلنت را به روش جراحی مستقیما داخل استخوان فک قرار میدهند و جایگزین بریج یا دندان مصنوعی متحرک هستند. همان طور که در شکل بالا دیده میشود، این ایمپلنتها چند نوع دارند از جمله پیچی / رزوه دار، استوانه ای / صاف و تیغه دار.
ایمپلنتهای تک مرحله ای
این روش شامل ایمپلنت یک قطعه ای بلندتر است که پس از جایگذاری در داخل استخوان فک، از لثه بیرون میزند بنابراین پس از سپری شدن دوره التیام، اباتمنت و تاج را میتوان بدون جراحی دیگری برای باز کردن روی ایمپلنت، جایگذاری کرد.
گزینه دیگر این است که یک ایمپلنت دو قطعه ای مانند آن چه در عمل دو مرحله ای استفاده میشد، جایگذاری شود. ایمپلنت و اباتمنت بلافاصله در طول جراحی اولیه، متصل میشوند. اشکال این روش این است که ایمپلنت در مقابل نیروهای داخلی آسیب پذیر بوده و احتیاط بسیار زیادی باید انجام داد تا مطمئن شد اخلالی در فرایند جوش خوردن ایجاد نمیشود. تحقیقات نشان داده اند که هم روش تک مرحله ای و هم دو مرحله ای، میزان موفقیت مشابهی دارند. از دندانپزشک را جراح خود بپرسید کدام رویکرد را برای شما استفاده میکند و فواید و معایب آن چیست.
